Toetanchamon en de goudtrein

Vlakbij het Poolse stadje Walbrzych is in augustus een pantsertrein van de nazi’s gevonden, vol met goud en roofkunst. Onderzoekers menen namelijk met grondradar een meer dan 100 meter lang object te zien. Dat zou in een geheim ondergronds spoorcomplex zijn dat de Nazibezetters daar tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben aangelegd. Uitstekend geschikt om de trein uit het zicht te houden van het aanstormende Rode Leger.

Op het spoor van de verdwenen goudtrein

Lokale Legende

Het bericht lijkt gebaseerd op een lokale legende. Regionale autoriteiten zijn voor 99 procent zeker en onderzoekers claimen alvast 10 procent vindersloon. Musea kibbelen al over de vermiste kunstwerken die in de trein zouden moeten zitten en willen de trein, eenmaal gevonden, in hun eigen pand tentoonstellen. 

Nieuw geheim van de farao 

Bij het kopiëren van de wandschilderingen in het graf van Toetanchamon bij het Egyptische Luxor heeft een onderzoeker in augustus aanwijzingen ontdekt voor nog onontdekte ruimtes. Een aantal lijnen wekt de indruk van een geheime doorgang naar een nog geheimere grafkamer, misschien wel van de mysterieuze Neferteti. 

Nieuw geheim van de farao?

Nieuws om te smullen

Wat een heerlijk nieuws, zo vlak na die allerlaatste vakantiedagen! Lang verdwenen schatten die onverhoeds aan het daglicht treden, echo’s van duizenden jaren geleden, fan-tas-tisch! Maar dan, na die eerste opwinding, bekruipt me toch een lichte twijfel. Is het niet allemaal net even te fan-tas-tisch? Ik bedoel, het was augustus, heartland van de komkommertijd. 

Onzekerheid in het kwadraat

Ik herlees de treinberichten die allerlei gelukszoekers en schatgravers naar Walbrzych hebben gelokt nog eens met een kritisch tekstschrijversoog. Dan zie ik waar mijn twijfel vandaan komt. Hier is veronderstelling op veronderstelling gestapeld. Bij Toet idem dito met een sterretje. Onzekerheid in het kwadraat dus. 

Treinhype

Bij de treinhype is de eerste veronderstelling dat er een trein verstopt staat in een afgesloten, vrijwel vergeten ondergronds spoorcomplex. Daar komen bovenop speculaties over wat er in die trein moet zitten. Goud, roofkunst of wapens, explosieven of dodelijke gassen. Hmm, lijkt een beetje op de vloek van de farao. Vervolgens demarreert de volgende veronderstelling daar weer overheen. Hoe moeten die rijkdommen verdeeld worden? Terwijl nog niemand weet of die trein wel bestaat.

Krassen, krassen, krassen

In Luxor zijn op dit moment alleen een paar lijnen onder de wandschilderingen gezien. Maar niemand weet nog wat ze betekenen. Een kras die toevallig bij het uithouwen van de grafkamer ontstaan is, een nutteloze nis of toch een doorgang. Maar leidt die dan naar Neferteti, een andere farao of naar een lege opslagplaats? 

Focus op de eerste veronderstelling

Hoe sensationeel de berichten ook zijn, enige nuchterheid is wel op zijn plek. Net als bij veel ander nieuws uit de actualiteit of de wetenschap. Hoe aanlokkelijk de belofte ook is. Focus je op de eerste veronderstelling. Bestaan die trein en die onontdekte doorgangen eigenlijk wel? Zijn daar harde bewijzen voor? Wat zeggen de deskundigen? Pas als je dat hebt gecheckt, kun je reageren op die tweet, Facebook post, blog of dat krantenartikel. Doorzoek de krant van morgen maar eens met die blik. Let dan speciaal op de sensationele berichten, ook buiten de komkommertijd. 

Google Alert instellen

En voor wie wil weten hoe het verder gaat met Toet en de Goudtrein, kan met Google Alert https://www.google.nl/alerts een melding instellen. Vul de zoekopdracht “Neferteti” en “Nazi-zug, Polen” in en zodra er ergens op internet iets verschijnt, krijg je een seintje. Blijft het toch nog spannend! 

http://www.theguardian.com/world/2015/sep/04/nazi-gold-train-exists-men-tell-polish-tv

http://www.scientias.nl/graf-van-nefertiti-zit-verstopt-achter-graf-van-toetanchamon/.

****Update:Egypte kondigt nieuws aan over graftombe Toetanchamon op 4 november a.s.****

Huisbatterij: wie wat bewaart, die heeft wat

Windenergie en zonne-energie, zijn dat nou echt de steunpilaren voor een duurzame energievoorziening? Het is geweldig dat ze nauwelijks milieubelastend zijn, maar waar zijn ze als je ze nodig hebt? Hoe kan ik de weergoden bewegen om de zon te laten schijnen en de wind te laten waaien als ik uw nieuwsbrief wil schrijven op de computer of mijn boodschappen vers wil houden in de koelkast. Moet ik bovennatuurlijk bemiddelen als mijn buurman met zijn elektrische auto naar zijn werk wil?

Eigen stroomvoorraadje

Nou, daarom vind ik dat nieuws over die nieuwe vinding zo interessant. Hij heet Powerwall en het is een stroomopslagvoorziening voor in huis. Een eigen voorraadje maakt ons onafhankelijker van het humeur van de elementen. Met een dergelijke huisbatterij zoeken zij het maar fijn zelf uit. Wat zon en wind meer opwekken dan we nodig hebben op dat moment, bewaren we eenvoudig voor later. Wie wat bewaart, die heeft wat. 

Klein is fijn

Over opslag van elektriciteit tobben we al heel lang. Grootschalige opslag met megalomane stuwmeren op het IJsselmeer of voor de kust van België bijvoorbeeld vraagt enorme investeringen en wanneer is dat voldoende? Het was altijd niet goed of het deugde niet. Tot ze op het idee kwamen dat kleinschalige opslag veel praktischer is. Leg je eigen stroomvoorraadje aan in een huisformaat batterij. De Powerwall huisbatterij van producent Tesla wordt 7 of 10 kilowattuur, kost rond de 3000 euro en weegt 100 kg. Hij kan gewoon thuis aan de muur naast het huilende zigeunerjongetje. Maar misschien vind je de zolder een betere plek.

Groeien naar volledig dagverbruik

Deze eerste versie is bijna groot genoeg om het huidige dagelijkse elektriciteitsverbruik van een gemiddeld huishouden te kunnen voldoen. Maar als het aardgasverbruik vervangen moet worden en als de auto elektrisch is geworden, is een enkele Powerwall nog niet voldoende. Voorlopig zal het stroomverbruik dus gedeeltelijk nog direct uit het net voldaan moeten worden. Waarschijnlijk vanaf de conventionele kolen- of gasgestookte centrales of al van de eerste windparken op zee. In de toekomst mogelijk van lokale duurzame opwekking of wie weet met zonne-energie vanaf je eigen dak. Mooi is ook dat bijvoorbeeld windturbines niet meer stopgezet hoeven te worden op momenten dat conventionele productie goedkoper is. Met wat ondersteunende regelgeving kan duurzame productie voorrang krijgen boven productie uit gas- en kolencentrales.

Aardgas het huis uit

Varen we nu dan een ‘power heaven’ in? Neuh, dat zal niet direct. We praten hier voorlopig alleen over de huishoudelijke markt. Hoewel het bedrijf grotere versies aan elkaar wil koppelen om de industriële markt met zijn grote energiebehoefte te kunnen bedienen. Dit is ook pas de eerste generatie, die onze kleinkinderen misschien ooit vertederd bij ‘Tussen Kunst en Kitsch” teug zullen zien. Prijs, capaciteit, formaat en oplaadsnelheid zullen zich gaan ontwikkelen en andere fabrikanten zullen zich aandienen op de huisstroommarkt. De Power Wall zal eerst voorzichtig als aanvulling en reservevermogen dienst kunnen doen. Nooit meer een bedorven koelkast door een stroomstoring. Aardgas zal een gestage terugtocht kunnen maken uit onze huishoudens en daarmee kan ook de cv-installatie misschien ooit wel de deur uit. Kan die huisbatterij mooi op de plek van de combiketel.

Huishoudelijke doorbraak denkbaar

Op termijn kan de huisbatterijstroomvoorziening een hoofdrol krijgen en dient het net alleen nog als back-up of aanvulling. Wie weet hoe een slim elektriciteitsnet een rol gaat spelen bij een batterij in huis? Openbare elektriciteitscentrales en stroomnetten zullen voorlopig nog wel nodig blijven. Volledig duurzame opwekking, decentraal of centraal, zal nog heel veel jaren groei nodig hebben. Maar een huisbatterij kon wel eens een doorbraak betekenen in de ongestoorde beschikbaarheid van duurzaam opgewekte elektriciteit. Wat denk je, is dit het duurzame energie-ei van Columbus?  

Wil je meer weten, bekijk dan het promotiefilmpje van de site van Tesla. http://www.teslamotors.com/powerwall

Jubilarische terugblik

Januari was verrassend! Onverhoeds begonnen vrienden, collega’s en opdrachtgevers me te feliciteren. Ik zat druk en zou de gelukwensen later wel even lezen. Dacht ik. Tot ik doorkreeg dat Tekstburgh 15 jaar bestaat. Linked In bleek de klokkenluider. Dus hartelijk dank voor de spontane reacties op mijn jubilarische mijlpaal. Die heb ik als compliment ervaren.

Historie

Mijn eerste opdracht 15 jaar geleden was voor een Scandinavisch internetpersagentschap uit Oslo. Voor hun internationale site schreef ik, samen met een collega, dagelijks berichten over de toen ontluikende Nederlandse energiemarkt. Leuk waren daarbij de jaarlijkse redactievergaderingen in Oslo of Stockholm. Al snel volgden meer opdrachten uit de energiewereld en daarbuiten. 

Boek

Op de achtergrond begon ik aan mijn journalistieke non-fictieboek “Het Dertiende Peloton”. Dat verscheen in 2004, kreeg lovende recensies en leidde tot de historische reünie van 4 Britse Arnhem-veteranen in een item voor het Britse ITV News. In 2009 kwam de Engelse vertaling "No Return Flight", dat nu op het punt staat zijn tweede druk te beleven.

Innovatie

Trots ben ik ook op het Innovatieboek dat ik, samen met een collega, in 2012 schreef voor Liander. Ik sprak met veel gedreven energieprofessionals, die erg tevreden bleken met mijn vertaalslag van hun technisch complexe materie naar heldere verhalen. Een echte teamprestatie. 

Energie

Rode draad in mijn teksten bleek de energiesector. EON Benelux, Nuon, Essent, Ensoc Weekly, Technisch Weekblad en vele energie-onderwerpen in andere (dag)bladen, telkens komt de energie weer terug. Met het artikel (Brabant Dagblad) over schaliegas in Noord-Brabant in 2013 had ik zelfs een heuse journalistieke primeur. In het spoor van energie merkte ik ook dat industriële bedrijven mijn tekstuele bruggen naar breder publiek op prijs stellen. Dakpannen, infrastructuur, water, bouw, haven en een artikel over Defensie voor het NAVO hoofdkwartier in Brussel, ik heb er allemaal over geschreven.

Vertrouwen bouwen

Natuurlijk zat het ook wel eens tegen. Nieuwe, hoopvolle contacten droogden op of haakten af na reorganisaties. Dat kon hard aankomen. Maar door het zakelijk op te vatten, bleven de relaties vaak wel intact. Meer dan eens kwam het bedrijf na maanden of zelfs jaren weer terug. Dat was dan geweldig. Naast teksten bleek ik vooral vertrouwen te kunnen bouwen. 

Recept

Mijn recept? Stug doorgaan en je niet laten afleiden door succes of tegenvallers en niet altijd aan je toetsenbordje blijven zitten, maar ga klanten ontmoeten. Trek er op uit. Want het zit zeker tijdens de economische crisis niet altijd mee. Leef je in in de wereld van je klant en biedt meerwaarde.

Toekomst

Ik wil graag verder met nieuwsbrieven maken en regelmatiger bloggen. Vaker op locatie werken, op een kantoor of in het veld of misschien zelfs wel op een schip, waarom niet? Mij steeds meer ontwikkelen als een communicatieve bruggenbouwer en sparring partner, verrast worden met nieuwe uitdagingen en zelf ook blijven verrassen. Bijvoorbeeld jou met jouw onverwachte jubileum. Want dat is gewoon echt leuk! 

 www.tekstburgh.nl

Twitter:@HaksWalburgh

www.linkedin.com/pub/haks-walburgh-schmidt/b/72b/715