dinsdag 5 februari 2013

Commentaar is levensvoorwaarde voor goede tekst



Het was niet makkelijk, maar eindelijk heb je je tekst op papier. Na veel piekeren, schrijven en schrappen staat daar dan als een rots in de branding jouw artikel, brief of rapport. Compliment, het is af, maar niet heus.

Zet de volgende stap
Het begint pas. En ‘Het’ is dan het commentaar vragen op jouw boodschap aan de klant of relatie. Ik geef onmiddellijk toe, ook ik heb er een hekel aan. Maar geloof me, het is een onmisbare fase in het schrijven van je tekst. Je hebt je tekst zo vaak herlezen en herschreven dat je niet meer ziet waar de zin ontspoort. Of je hebt restanten van een voorgaande formulering laten staan en leest daar nu gewoon over heen. Zou je het een willekeurige voorbijganger laten lezen, dan haalt die het er direct uit. Maar jij ziet het niet meer.

Terug naar de bron
Dan is er nog de inhoudelijke kant. Je hebt je informatie bij de deskundige verzameld en een goed doortimmerd verhaal gemaakt. Koppel dan altijd terug met de vraag of het inhoudelijk zo klopt. Dik kans dat er hier en daar iets verbeterd kan worden. Niet alleen verdwijnen in het oog lopende fouten en krijg je een beter verhaal, ook is de geïnterviewde door zijn/haar akkoord medeverantwoordelijk geworden voor de tekst. Kan belangrijk zijn. Bepaal dan voor jezelf wat je nog aan correcties accepteert. Een totaal herschreven verhaal terugkrijgen kan ook de bedoeling niet zijn.

Nachtje slapen prima huismiddeltje
Wat ook een effectief huismiddeltje is, is het eenvoudig even wegleggen van de tekst. Na een nachtje rijpen, vertelt de tekst vaak zelf waar hij niet lekker loopt. Doorlezen is genoeg daarvoor. Zeg dan ook tegen jezelf dat het verhaal minimaal een alinea korter moet, dan schrap je er veel wolligheid uit.

Hoedt u voor de draak
Wees verder voorzichtig met die literaire vondst, waarvan je ”wenend van ongeloof over de schoonheid ervan op de knieën zinkt”. Het kan een tenenkrommende draak blijken te zijn, maar dat ontdek je pas, als iemand anders je vertelt niet te snappen wat je bedoelt. Geloof me, omdat je het zo mooi vindt, zul je eventjes nodig hebben om het te kunnen accepteren. Ik heb inmiddels aardig wat ‘briljantjes’ schoorvoetend weggegooid. En ze blijven zich maar aandienen. Maar wees sterk en wees sober.

Sierlijke zwaan
Pas als je je door het doornbos van commentaar heen geworsteld hebt en dat samen met je eigen voortschrijdende inzicht tot een vernieuwde versie herschreven hebt, kun je er op vertrouwen dat je iets goeds hebt gemaakt. En soms, heel soms, lees je je verhaal na maanden terug en zie je plotseling dat dat moeizame verhaal zo schijnbaar zonder opsmuk, een messcherp betoog is geworden dat staat als een huis. Het lelijke eendje is een sierlijke zwaan geworden.

Herkenbaar?
Ik ben benieuwd hoe jullie ervaring is met het schrijven van die ene ultieme tekst. Vertel me eens over je worsteling of juist die ene keer dat het meteen goed stond. Ik sta op de uitkijk. 

www.tekstburgh.nl
Twitter:@HaksWalburgh






9 opmerkingen:

  1. Ik krijg altijd, maar dan ook altijd, de opmerking dat mijn teksten leuk/mooi/grappig (doorhalen wat niet van toepassing is) zijn, maar wel lang. Waaruit ik dan opmaak: te lang. En eigenlijk kan er nooit iets uit. Hoe schrapt een mens?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Schrappen doe je zo!

    Schrappen doe je pas nadat je tekst af is. Vervolgens is het zaak los te komen van je creatie. Ikzelf leg die dan even weg. Liefst een halve of hele dag. In die tijd doe je zo veel andere dingen, dat je daarna weer fris naar je tekst kunt kijken. Dan lees je de tekst door aan de hand van vragen als
    kan dit niet korter,
    herhaal ik mijzelf,
    Kan die zin in tweeën,
    is dit logisch,
    gebruik ik niet te veel dezelfde (stop)woorden?
    Geheid dat je ergens iets vindt dat beter kan. Pas dat aan en lees verder, herhaal dat eventueel en ontdek hoe je stukje bij beetje dingen vindt die beter of korter kunnen.

    Een andere weg om los te komen van je tekst is als je hem laat lezen aan een ander. Vraag dan vooral of die ander het even snel wil doen. Je wilt geen totale renovatie van je verhaal, maar wat aanknopingspunten voor verbetering. Even een klankbordje.

    Zet er op een gegeven moment ook een streep onder. Klaar is klaar en goed is goed genoeg. Beter een tekst met een schoonheidsfoutje dan helemaal geen tekst en stress dat het niet perfect is.

    Helpt dit je verder?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik kreeg van Martin Vogelaar (MarvoTech)de volgende reactie op de Linked In aankondiging van mijn blog:

    Oeps... Je hebt iets te snel op de knop "Send" gedrukt. Het woord "teskt" was ik nog niet tegengekomen.

    Mijn antwoord was:

    Dag Martin,
    Dat is een veel voorkomend euvel. Heb je je uiterste best gedaan om een foutloos geheel neer te zetten, maak je een foutje in de onderwerpregel van je mail. Ook hier is dus die laatste check van groot belang.

    Het blijkt overigens dat vrijwel iedereen eigen, karakteristieke fouten maakt. Als je dat weet van jezelf, kun je daar specifiek op letten. Verder blijkt een dergelijk schoonheidsfoutje maar zelden een reden om de boodschap zelf niet meer te lezen.

    Wat is jullie indruk? Hoe schadelijk is een spelfoutje in je tekst?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik kreeg van Rose Apon (werkzaam in zorg en welzijn) deze response:

    Dag Haks,

    Bedankt voor het onder de aandacht brengen. Ik heb je blog gelezen en kan me volledig vinden in de inhoud.Goede en duidelijke tekst, gemakkelijk leesbaar, geen ingewikkelde taalconstructies of woorden, herkenbaar en daardoor 'plakkend'.

    Complimenten: je bent er in geslaagd!

    groetjes,
    Rose

    Ik schreef terug:
    Beste Rose,
    Hartelijk dank voor je compliment. Ik deel dat graag met onze andere lezers van mijn blog. Dat zijn er nu al enkele honderden. Echt waardevol.

    Met vriendelijke groet,
    Haks

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Communicatiecollega Geert Zomers reageerde:

    Hallo Haks,

    Toevallig had ik 'm vanmorgen al gezien en gelezen, ik geloof via een Twitter aankondiging. Interessant! Ik blijf je blog volgen. Ik schrijf maandelijks een nieuwsbrief, die binnenkort zal transformeren naar een blog. Het schrijfproces kost me altijd veel tijd en moeite.
    Schrijftips en -trics zijn dus welkom.
    Vriendelijke groet,
    Geert Zomer

    Ik antwoordde:

    Dag Geert,
    Dank voor je opbouwende reactie. Ik ben nieuwsgierig naar je nieuwsbrief/blog en wens je veel succes in je 'woordenstrijd'. Als wilt, geef ik je graag feedback op proces en of resultaat. Waar zou je graag meer over horen? Ik heb je reactie bij mijn blog gezet, zodat ook andere lezers kunnen reageren als ze willen of ideeën hebben. Zo helpen we elkaar.

    Met vriendelijke groet,

    Haks

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Siety van der Veen (Tekst&Tuning) had een nuttige aanvulling en haar viel iets bijzonders op aan mijn blog:

    Dag Haks,
    Op veel fronten heel herkenbaar. Ik weet uit ervaring dat 't nachtje slapen bij mij heel goed werkt. Toch heb ik er soms moeite mee om het ook echt te doen: wegleggen en morgen 'pas' verder gaan.

    Mijn concept hardop doorlezen helpt ook. Ik blijf dan acuut steken bij een te lange formulering, een complexe constructie, of juist een zin die te kort door de bocht gaat.
    Maar ook de frisse blik blijkt vaak waardevol. Ik heb geleerd dat dit niets met tekortschieten te maken heeft. Daar moet ik 'gewoon' gebruik van maken.

    En daarnaast doe ik mijn best me te hoeden voor mijn draken ;)
    (is ‘hoed u’ niet zónder t..?)

    Collegiale groet, Siety

    Dag Siety,
    Dank je voor je aanvulling. Hardop voorlezen is inderdaad heel verhelderend. Ik doe dat ook we eens en het helpt altijd. Tegelijk herken ik ook je moeite om je tekst even weg te leggen. Je wilt vaak gewoon door. Het leukst vond ik je laatste opmerking over de gebiedende wijs van 'Hoedt U Voor De Draak'. Ik ben daar even ingedoken (http://www.onzetaal.nl/taaladvies/advies/hoed-u-hoedt-u-voor-namaak)
    Ik herontdekte zo mijn voorliefde voor archaïsche formuleringen als teken van ironie. Onze Taal zei er dit over:

    HOED in 'Hoed u voor namaak' is een gebiedende wijs. Aan de gebiedende wijs wordt in het hedendaagse Nederlands nooit een t toegevoegd. Ook niet als er meer personen mee worden aangesproken. Alleen als de schrijver een ouderwets (en vaak ironisch) tintje aan de zin wil meegeven, komt de t nog weleens voor: 'Collegae, ik wil nog even dit zeggen: hoedt u voor overmoedigheid, helpt elkander en versaagt niet!' In sommige vaste uitdrukkingen is de t bewaard gebleven: 'Bezint eer ge begint.'

    Jij had dus gelijk, maar mijn formulering blijkt wonderwel te passen in combinatie met de draak. Zonder jouw terechte, maar mijn ijdelheid licht schurende vraag, was ik daar nooit achtergekomen. Dank je wel voor mijn vondst. Ik had hem niet eens zo gezien.

    Met collegiale groet,

    Haks

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Van Steven Meeremans( Marketing expert bij Easy Fairs België) ontving ik deze feedback:

    Dag Steven,

    Dank voor je reactie. Je benoemt de blinde vlek van veel schrijvers. "O ja , er kan ook wel een plaatje/foto/filmpje/infographic bij". Terwijl het in feite een Drie-eenheid is (heilig zou ik niet direct durven zeggen, maar wel solide) tussen tekst, beeld en vormgeving die de boodschap overbrengt. Dat maakt een communicatie-uiting pas compleet. Dan moet het tekst-'metier' soms wat inschikken. Niks mis mee. Links naar andere blogs kunnen inderdaad veel toevoegen aan een blog, vermits zij relevant zijn natuurlijk. We houden contact.

    Met plezierige groet,
    Haks

    On 02/05/13 12:41 PM, Steven Meeremans wrote:
    --------------------
    Dag Haks,

    Fijn jou nog eens te lezen!

    De blog is inhoudelijk knap, alleen ben ik meer zo'n persoon die visueler ingesteld is.
    Persoonlijk kies ik voor korte content (tekst) 'opgefleurd' met (bewegende) beelden.
    Links naar andere blogs en sites zijn ook altijd dik in orde voor een blog.

    Cheers,
    steven

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Marike Stokker (beeldende kunst en webdesign)liet mij weten:

    Hallo Haks,

    Ik vind dat je prachtig schrijft, maar dat ik moeite heb met de lengte van je teksten. Dat heeft meer met mij te maken dan met de tekst. Ik ben een mens van plaatjes. Het is waarschijnlijk ook gemakkelijker om op mijn blog wat tekst bij de ontwikkeling van de schilderijen te zetten.
    Ik stel het wel erg op prijs dat je vraagt naar een mening over jouw blog en iedereen (met verschillende achtergronden) zal daar iets anders over zeggen. Jouw blog is heel specifiek over tekst. Je zult daarom ook meer hebben aan mensen die ook met teksten bezig zijn.

    groeten van Marike

    Ik schreef terug:

    Dag Marike,

    Dank je wel, ik doe mijn best.'Plaatjes' worden inderdaad steeds belangrijker, dat blijkt ook uit de reactie van Steven Meeremans. Al zijn er vast en zeker boeiende teksten te schrijven over de "Making of " van je schilderijen en producties. Ik nodig iedereen dan ook uit om eens op je site te komen kijken. http://www.stokker.net/HTML/index.htm.
    Ik ben in ieder geval nog steeds tevreden met de omslag die je voor mijn boek "Het Dertiende Peloton" hebt gemaakt.

    Bloggen is voor mij 'learning on the job' en zeker met zo veel opbouwende reacties uitdagend om mee verder te gaan.

    Tot een volgende keer,

    Haks

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Collega-journalist en waterspecialist Olav Lammers (WaterForum)stuurde mij zijn indrukken:

    Ha die Haks, alles goed?

    Zeer herkenbaar. Mijn probleem is echter de tijdspanne, de deadlines. Soms denk ik: het zal wel. Volgende artikel. Soms denk ik: oeps, dit verhaal/onderwerp gaat door veel mensen gelezen worden. Dan kijk ik er extra kritisch naar. Soms zit ik dan veel te lang te klooien en raak in de stress omdat ik iemand ben die pas op het allerlaatste moment zijn verhaal er in één keer uitkotst. Soms vertrouw ik op de vaardigheden van de eindredacteur, maar dat kun je niet te vaak doen. Soms denk ik: waarom zou ik er een perfect taalkundig en 100% inhoudelijk stuk van maken in de wetenschap dat de lezer er 20 keer sneller doorheen gaat dan ik bezig ben met schrijven. En het bekende journalistieke gegeven dat de volgende dag de vis erin wordt verpakt? Het gebeurt maar een enkele keer dat ik zo begaan ben met mijn verhaal, dat ik er helemaal voor ga. Anders is het natuurlijk als ik een boek zou schrijven...

    HG Olav

    Ik schreef terug:

    Hoi Olav,

    Lekker nuchter, jouw opmerkingen. Uit ons gezamenlijke Waterforumtijdperk herken ik je werkwijze inderdaad. Die leverde vaak nieuwswaardige teksten op, waar we als redactie goed mee uit de voeten konden.

    Deadlines kunnen schrijvers zowel stimuleren als blokkeren. Als redacteur moet je dan een beetje koorddansen tussen meegeven en streng zijn. Kortom, een tekst voor een vaktijdschrift moet goed genoeg zijn, maar het hoeft geen literatuur te worden. Ondertussen wacht ik met spanning jouw literaire debuut af.

    Succesvolle groet,

    Haks

    BeantwoordenVerwijderen