dinsdag 6 november 2012

Titanic: Na 100 jaar verhalen toch nog nieuws

100 jaar Titanic en 100 jaar verhalen! Wat kun je dan in 2012 nog voor nieuws melden bij de honderdjarige herdenking van die epische scheepsramp? De Belgische journalist/auteur Dirk Musschoot slaagde daar wonderwel in door het lot van de Belgische en Nederlandse opvarenden, want die waren er, na te vorsen en te beschrijven.

Nieuwe invalshoek, nieuw verhaal, zelfde publiek
Soortgelijke vragen, zij het vaak wat minder dramatisch, stellen opdrachtgevers mij als journalist/communicatieadviseur vrijwel dagelijks. Ook als auteur van het boek “Het Dertiende Peloton/No Return Flight” over de slag bij Arnhem, heb ik nagedacht over hoe je iets nieuws kunt vertellen over een bekend onderwerp. Vandaar mijn collegiale nieuwsgierigheid naar hoe Dirk Musschoot op het idee gekomen was voor zijn boek en hoe hij dat uitgewerkt heeft. Dus heb ik hem voor Bloggenderwijs geïnterviewd. Een boeiende blik in de kombuis van de journalistiek, die ik graag met u deel.

Nieuwe invalshoek vinden vraagt tijd
Musschoot is nog volop bezig met lezingen en interviews over zijn boek, terwijl de tweede druk al van stapel is gelopen. “Ik ben heel geleidelijk tot mijn invalshoek gekomen. De eerste aanzet ontstond in 1987 toen ik als radioprogrammamaker in contact kwam met iemand die van alles verzamelde rond de Titanic.

Bestaande informatie anders belichten
Originele brieven van en aan slachtoffers, foto’s en onbekende verhalen, zeer indrukwekkend. De man vertelde ook over informatie rond Belgische opvarenden van de Titanic te beschikken. Eensklaps realiseerde ik mij dat het lot van de Belgische en Nederlandse opvarenden een nieuwe kijk op de ramp kon opleveren. Daarop ben ik mee op zoek gegaan naar hun familieleden. Deze mensen leven nog steeds met de verhalen en de gevolgen. Want denk er om, met 27 mensen uit voornamelijk kleine, hechte dorpsgemeenschappen, heeft de ramp zeker in Oost-Vlaanderen een diepe en blijvende indruk gemaakt. Men kende elkaar!”

Nieuwe, passende informatie toevoegen
Via lokale geschiedkundige verenigingen en correspondenten en met veel geduld lukte het Musschoot om contact met die families te krijgen en hun herinneringen of overleveringen op te tekenen. Schrijnend moet het zijn geweest als dat niet lukte en een slachtoffer geluidloos weer in de mist van de tijd moest verdwijnen. Stap voor stap lukte het hem om in de loop van vele jaren telkens nieuwe bouwstenen aan het verhaal toe te voegen.

Toch nog die extra stap zetten
Bij de drie Nederlandse slachtoffers was alleen van de vooraanstaande jonkheer Johann Reuchlin iets meer bekend. Van de andere twee bleef heel lang veel onbekend. Pas doordat Musschoot familie kon traceren en na diepgaand archiefonderzoek, kon hij een beeld opbouwen. Hij vermoedt dat er nog een foto van Wessel van der Brugge zou kunnen bestaan, maar heeft die nog niet kunnen vinden. De inhoud van de roemruchte koffer van Titanic-kok Hennie Blokhuis heeft hij zelf mogen bestuderen. “Sinds het boek verschenen is, zijn al weer enkele nieuwe details aan het licht gekomen. Dat gaat nog wel even door. Reken maar dat nog niet alles boven water is”, schat Musschoot in.

Maar dan staat je verhaal er ook, als een huis
Zijn zoektocht is een inspirerend voorbeeld van hoe de invalshoek op een onderwerp tot een nieuw verhaal kan leiden. Het vinden van die invalshoek is een van de mooiste uitdagingen voor een journalist of schrijver. Of dat nu voor een boek, een vakblad of voor een artikel is, hier ligt een belangrijke toegevoegde waarde van de tekstschrijver voor zijn klant en zijn publiek. 

www.tekstburgh.nl
Twitter: HaksWalburgh

De titel van Dirk Musschoot’s boek is 100 jaar Titanic, het verhaal van de Belgen en de Nederlanders

 

 






Geen opmerkingen:

Een reactie posten