Het verzet van meneer Iedema

Vanaf vandaag wil ik u mee laten kijken met een journalistieke zoektocht voor de tweede druk van mijn boek NO RETURN FLIGHT. Het gaat om het verhaal van meneer Iedema uit Arnhem. Ook voor mij is de uitkomst nu nog ongewis.

  

Klopt het dat hij in 1944 als ongewapende Nederlander een gewonde Britse airborne militair uit de vuurlinie redde? In dat geval is het een indrukwekkende toevoeging aan NO RETURN FLIGHT. 

Overlevering

De overlevering komt voort uit de familie van de Britse sergeant, Fred Terry, die zelf in 1997 op 81-jarige leeftijd overleden is.  Kort geleden nam zijn achterkleinzoon contact met mij op. Hij wilde naar Nederland komen voor de 70 Jaar Market Garden herdenkingen en stelde voor dat we elkaar zouden ontmoeten.

Achterkleinzoon

“Hi, I am Denis, nice to meet you.”Tegenover mij stond op die 20 september 2014 op de Ginkelse Heide opeens een vriendelijke Britse paratrooper. Hij is de achterkleinzoon van Sergeant Fred Terry. Net als Fred is Denis Sergeant bij de Britse Para’s. 

13^de Peloton

Hij had mijn boek NO RETURN FLIGHT gelezen waarin ik de lotgevallen van Fred Terry en zijn 25 man grote 13^de Peloton van het Border Regiment beschreven heb. Hij vond het fantastisch om te lezen wat zijn ‘Grandad’ had meegemaakt. 

Geen verhalen voor kinderen

“Grandad vertelde heel weinig over zijn oorlogsjaren. Niet tegen zijn zoon en niet tegen mij. Dat waren geen verhalen voor kinderen, vond hij begrijpelijk. Hij vertelde wel altijd dat hij tijdens  gevechten in de weilanden aan de bosrand van de Westerbouwing  gewond geraakt was. Maar dat de Duitsers hem om onduidelijke redenen op het slagveld achter lieten. “

Miraculeuze redding

Hij vertelde zijn kinderen dat hij miraculeus uit het niemandsland tussen de Britse en Duitse linies gered was door mensen uit het verzet. Die hadden hem naar een dokter gebracht, waarna hij door nonnen enkele weken verpleegd werd tijdens zijn herstel. Zij hadden de Duitse soldaten die op jacht waren naar achtergebleven Britten wijsgemaakt dat Terry zijn verwondingen niet zou overleven. 

Rookgordijn

Denis verhaalt: “Dat rookgordijn werkte tot ze een keer onverwacht in de ziekenkamer binnenstapten en hem rechtop in bed zagen zitten. Toen hebben ze hem alsnog afgevoerd naar een krijgsgevangenkamp in Duitsland. “

Terug in Arnhem

Na de oorlog, nog in de jaren veertig, is Fred Terry terug geweest in Arnhem. Hij heeft toen de man ontmoet die hem gered heeft. Denis laat mij deze foto zien. Rechts staat Fred Terry en links mogelijk die verzetsman. Zijn naam zou Iedema kunnen zijn, heeft Denis uit de papieren ontdekt. Ze staan op de Airborne Begraafplaats in Oosterbeek. Waarschijnlijk is het 1949. 

Iedema (links) en Fred Terry (rechts) in 1949

Wie is meneer Iedema?

Met Denis wil ik weten of het Iedema is die op de foto staat met Fred Terry? Is er in Nederland nog iets terug te vinden van dit 70 jaar oude verhaal? Bij familie of archieven? 

Eerst heb ik bij het Gelders Archief en deskundigen uit de Airborne-wereld via de mail nagevraagd.

 NO RETURN FLIGHT

(25 september 2014. Op dit moment ben ik in afwachting van hun antwoorden. Zodra er voldoendenieuwe informatie binnen is, maak ik een nieuwe blog).

 www.tekstburgh.nl

Twitter:@HaksWalburgh

www.linkedin.com/pub/haks-walburgh-schmidt/b/72b/715

Advies van een lieveheersbeestje

Al dagen lang wandelde het lieveheersbeestje op de muur boven het aanrecht rond. Omhoog naar het plafond, weer terug omlaag en dan weer naar rechts naar de afzuigkap. Nooit gehaast of stresserig, maar onverzettelijk en kennelijk doelbewust. Wat het zespotertje zocht, was niet duidelijk. Voedsel of gezelschap zou het in ieder geval niet vinden.

Ondertussen zocht ik zelf naar wegen om het bedrijfsverhaal van een klant beter bij zijn relaties in beeld te brengen. De dagelijkse blik op de wandeltochten van het lieveheersbeestje werkte daar op de een of andere manier inspirerend op. Het werd een dagelijkse soap. Ik kreeg de neiging hem te begroeten met een amicaal “Weertje hè, buurman?” 

 Shangri-La 

 

Ha, nu ontdekte hij het rolgordijn, dat voor hem een soort Himalaya moest zijn. Twee dagen later betrad de zwart bestipte Robinson Crusoë de kale vlakte van het keukenraam. Dat moet een zinsbegoochelende ervaring voor het diertje geweest zijn, want hij kon zijn Shangri-La van groene struiken, malse blaadjes en vrije soortgenootjes wel zien, maar niet bereiken.  

Bevrijding

 

Na een week kreeg ik medeleven. Met een glas en een ansichtkaart uit de Biesbosch ving ik het schepseltje voorzichtig en zette het buiten op een mooie groene tak. Erg tevreden met mijn onbaatzuchtige daad, verwachtte ik minimaal een ‘dank je wel’ of een verheugde juichkreet van het bedrijvige insect. Maar het enige wat ik het lieveheersbeestje chagrijnig meende te horen roepen was: “Nou, dat heeft wel even geduurd voordat je doorhad dat ik naar buiten wilde. Lampje!” 

Doelbewuste communicatiestrategie

 

Verbluft keek ik naar het langzaam wegmopperende brokje frustratie. “Dus als ik het goed begrijp, probeerde je mij de hele week al duidelijk te maken dat je naar buiten wilde? En was je niet bezig met een hopeloze missie, maar met een doelbewuste, intelligente strategie om bij mij in beeld te komen?” 

Nieuwsbrief

 

Vanachter een ontluikende bloemknop hoorde ik hem nog roepen. “Wat dacht jij dan? Toen ik merkte dat ik niet overkwam, moest ik een andere manier vinden om je aandacht te trekken. Telkens opnieuw, maar toch telkens nieuw en boeiend. Nou, en dat lukte uiteindelijk!” Toen wist ik direct wat ik mijn klant kon voorstellen. Denk eens na over een informatieve nieuwsbrief! Dat is een bijzonder werkzame aanpak om telkens opnieuw, maar toch nieuw en boeiend, uw verhaal bij uw relaties onder de aandacht te brengen. Veel doeltreffender dan wat het lieveheersbeestje had verzonnen. 

Ik denk graag met u mee en ben benieuwd naar het verhaal voor uw relaties.

"Laat Tekstburgh uw nieuwsbrief maken"

www.tekstburgh.nl

Twitter:@HaksWalburgh

www.linkedin.com/pub/haks-walburgh-schmidt/b/72b/715